​​​​​​​เล่าเรื่องผี&&

[Marinas]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว และก็ค่อนข้างจะแก่นแก้ว จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และมีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ภูมิหลังอย่างยาวนาน จึงไม่ประหลาดใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งสิ้นของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกเหนือจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังคงจะเกือบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนใดกันที่เป็นครูสายการเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้โดยทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างทราบกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยดสยอง เป็นอันมาก แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าด้วยความซน ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ แปลงเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรมากนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จะต้องนั่งรอคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ รวมทั้งเป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนเวลาเย็นที่เงียบสงัดของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่ากลัวขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันทีทันใด แล้วก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน แล้วก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม แล้วก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่อาจจะชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แต่ด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูเหมือนว่ายังคงขำขัน กับเพื่อนฝูงสตรีที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกงามมากมาย นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถอะหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูเหมือนกับว่าบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว และก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยอย่างเดียวกัน 

แม้กระนั้นต่อจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดและด้วยความสะดุ้ง และประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นคนไหนกันแน่อยู่ด้วย เช่นเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย รวมทั้งกรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นคนเดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็มิได้มองเห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง แล้วก็ดังอีกทั้งสถานที่เรียน จนทำให้พวกคุณครูรวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็เราก็ได้ กระทำเล่าราวทั้งสิ้นให้ฟัง จนทำให้ครูที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่วันพรุ่ง เราจะทำบุญทำทานใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้ว่าครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และไม่ยอมรับครูทันทีทันใดหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันครั้งละคนจำนวนไม่น้อยอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวเหล่านี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่แล้วก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่าสหายกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็เรื่องนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เรื่องผี